با سلام خدمت دوستان عزیز
متاسفانه در مجامع استارآپی موج ناامیدی داره شکل میگیره و تمام مشکلاتی که از اول با کسب و کار بود رو گردن حاکمیت میندازند و نتیجه می‌گیرند که دیگه توی ایران نمیشه کار کرد و همه محکوم به شکست هستند.
اما من نظرات متفاوتی دارم که دوستا دارم بیان کنم و اگر بحثی هست با دوستان انجام بدم.
اول از شکست بگم که آمار شکست استارتاپ توی ایران اگر اشتباه نکنم آمار رسمیش بیش از 80 و تا حدود 90 درصد هست.
حالا جالب اینه که این آمار توی آمریکا هم همین 90 درصد هست.
جالب بود همیشه این رو میدونستم که وقتی کسی نخواد ابزار یا روشی رو که سالها باهاش کار کرده کنار بذاره بهش میگفتیم متعصب ولی در مقابل کسی که هرچی میومد میپذیرفت و سعی میکرد ازش استفاده کنه رو نمیدونستم چی بذاریم اسمش رو تا این که سر همین قضیه با چند نفر داشتیم بحث میکردیم از واژه تکنولوژی زده استفاده کرد و با چند مثال کامل توضیحش داد.
ببینید این خوب نیست که وقتی یه چیز رو یاد میگیریم بخوایم کل کارهای دنبال رو با اون انجام بدیم مثلا یکی پی اچ پی بلده میخواد برنامه نویسی اندروید و حتی بعضی وقتا برنامه نویسی تجاری صنعتی یا حتی نظامی رو میخواد با پی اچ پی بزنه هرچقدرم سعی میکنی بهش ثابت کنی درک نمیکنه
یا مثلا طرف SQL بلده بعد هر کاری میکنی موجودیت NOSQL رو که کل دنیا پذیرفته بهش اثبات کنی درک نمیکنه
فکر کنم قبلا توضیح دادم ولی گفتن دوبارش خالی از لظف نیست یکبار توی یک پروژه نیاز به ذخیره سازی یک دیتای سنگین داشتیم که توی سطح دیتابیس روش حل منطقی براش وجود نداشت توی SQL پایه‌ها از چند نفر از دوستان قدیمی تر پرسیدم مخالفت کردند با رفتن سراغ NOSQL از یکیشون توی پیوی پرسیدم چرا اینقدر با NOSQL مخالفی ؟ گفت چون تابحال باهاش کار نکردم.
و ما توی اون پروژه از MONGODB استفاده کردیم که یک دیتابیس NOSQL هست و موفق هم بودیم حتی با زیاد شدن حجم داده به هیچ مشکلی نخوردیم.
این خوب بود که تونستم بدون تعصب تصمیم بگیرم و کارمو راه انداختم
اما بعد از اون کلا دیکه نرفتم سراغ SQL البته به دو دلیل بود یکی این که موقعیت دیتابیسی دیگه ای برام پیش نیومد یکی این که کاری رو شروع کردم که از پایه داشتم با nosql میزدمش ولی جالب بود داشتیم روی یه پروژه بحث میکردیم که دیتابیسش رو با SQL بزنیم یا با NOSQL چون من معرفی دیتابیس های NOSQL رو در اختیار داشتم بهم اخظار داده شد که حواسم باشه دچار تکنولوژی زدگی نشم.
در کل خواستم بگم این برای خیلی‌ها پیش میاد مواظب باشید حوزه‌های جدید گولتون نزنه مثلا بلاکچین یا کامپیوتر کوانتومی یا ...
خوبه اینها رو هم دید داشته باشید ولی سعی نکنید هر چیز جدیدی میاد کلا تمرکزتون بره روی اون خوبه به چیزای جدید نگاه داشته باشید ولی این که کلا منتظر چیز جدیدی باشید که بیاد و کل زندگیتون رو روش قمار کنید اصلا خوب نیست.
در پناه حق
در زیر نحوه تعریف تابع سمت سرور در دیتابیس MongoDB را مشاهده می‌کنید :
لازم به ذکر است اگر authorization فعال باشد برای استفاده از عملگر eval که برای اجرای کد در سمت سرور به کار می‌رود نیاز است کاربر دسترسی کامل به تمامی action ها بر روی تمامی منابع (resources) دارد داشته باشد.
یک مطلب آماده کرده بودم برای NOSQL برای رفقای شرکت منتشر میکنم شما دوستان هم استفاده کنید.
لینک دانلود pdf مروری بر پایگاه‌های داده NOSQL
موفق باشید.
برای نوشتن پروژه راه‌های اصولی هست مثل این که اول تمام نیاز‌های پروژه رو بدونیم و تمام نیازها و راه‌های رسیدن بهش رو بررسی کنیم معماری رو مشخص کنیم و بعد شروع به کد زدن کنیم.
اما حقیقت اینه که توی پروژه معمولا به این شکل پیش نمیریم و مشتری هم نمیتونه در اول کار تمام نیاز های خودش رو به صورتی که توی ذهن خودش هست بیان کنه و یا بعد از بیان کردن ممکنه با تکمیل پروژه تصمیم بگیره قسمتی رو تغییر بده و بهتر یا بدترش کنه به تصمیم خودش بستگی داره ولی این کار هزینه رو میبره بالا چون مجبور می‌شیم یک راه جدید رو برای اعمال نیاز بریم.
من نمیخوام بهتون درس مهندسی نرم افزار بدم برعکس من یک عمر از همه مواردی که توی زندگیم و توی بقیه مشاغلی که داشتم برام پیش اومده بود توی برنامه نویسی استفاده کردم و به نظرم رسید که الان وقت اینه یه چیزایی هم از این شغل یاد بگیرم و وارد زندگیم کنم البته توی این پست میخوام از این اصل مهندسی نرم افزار در تحقیق و یادگیریم استفاده کنم. الان که به گذشته نگاه میکنم از وقتی شروع به یاد گیری کردم خیلی موازد و موضوعات رو دنبالش رفتم تا سطح مقدماتی یا متوسط یا بعضا پیشرفته ولی خیلی از این موضوعات حتی یک بار هم به کارم نیومد مثلا من رفتم سراغ انیمیشن سازی یاد گرفتم تا حدی وقت گاشتم براش ولی من انیمیشن ساز نیستم و قرار هم نیست بشم البته علاقه دارم ولی علاقه تنها عنصر مهم برای این که شغلم رو انتخاب کنم نیست و این رو میدونستم که انیمیشن سازی قرار نیست شغل اصلی من باشه ولی باز براش وقت گذاشتم و الان که نگاه میکنم یجورایی این علمم دور ریز شده چون ازش استفاده‌ای نمی‌کنم.
پستی در زومیت مرا به نوشتن وادار کرد :
یادداشت: چرا یک ضد استارت آپ هستم؟
و اما این پست قسمتی از حرف‌های دل من رو زد و داغم رو تازه کرد و دستم رو روی کیبورد برد.
خب کلیت پست بالا اینه که میگه این استارتاپ‌هایی که توی ایران باب شده به درد دنیا و آخرت کسی نمیخوره و بعد از یک بازه یکساله استارتاپنما شکست میخوره و از حباب در میاد.
و حرف مهم دیگه ای که گفت این بود که استارتاپ باعث از بین رفتن روحیه همکاری توی ایران شده و این هم کاملا درسته کم نیستند کسانی که میبینیم توانایی تا حد قابل قبولی دارند سعی میکنی ازشون توی یک پروژه که خیلی به درد جامعه میخوره استفاده کنی یا معرفی میکنی به یک شرکت بزرگ که باهاش همکاری کنند و پروژه های واقعی و واجب بزنند ولی اینها به دلیل این که یک سایت زدند و توش فروم داره و خبر میذارند فکر میکنند صاحب استارتاپ هستند و حاضر به همکاری با هیچ کس نیستند چون فکر میکنند شرکتشون و استارتاپی که هیچ خروجی نداره از همه دنیا مهمتره و از اون مهم تر مدام از نبود حمایت مینالند .
وقتی این سایت و وبلاگ ها رو میبینم که اسم خودشون رو گذاشتند استارتاپ و مقایسه میکنم با مثلا استارتاپ موفق در حوزه محاسبات کوانتومی یا مثلا با استارتاپی که به دلیل پرتاب بدون مجوز ماهواره به فضا جریمه 900 هزار دلاری شده واقعا شرمم میگیره خیلی بده که افراد نیمه قوی و یا حتی قوی تک تک به اسم استارتاپ گوشه گیر بشند و روی کارهای با ارزش پایین کار کنند.
وقتی بهشون میگی چرا هیچ کار بزرگ و بدرد بخوری نمیکنید سریع میگند داریم پروژه میزنیم خرجون در میاد و یا میگند نیرو کم داریم بیا کمک تا بزنیم. اخه خب عزیز من بیام کمکت پست بزنم روی سایت اسم خودمم بذارم استارتاپی ؟ بشین فکر کن یه کار بدرد بخور بکن الان ایران توی همه زمینه ای پیشرفت کرده فقط جا ندارند دانشمنداش اظهار نظر کنند که اومدی وبلاگ زدی و فروم برای بحث ؟ نیاز رو بشناسید بزرگ فکر کنید و کوچک شروع کنید سعی نکنید فقط برای این که همه چیز دست خودتون باشه و خودتون رییس باشید پشت پا بزنید به همه دنیا.
منتظر نظرات شما دوستان هم هستم با تشکر
با نام و یاد خدا در خدمت شما عزیزان هستم با یک پست تر و تازه و اما بعد
منظورم از عنوان پست که شعر زیبایی هست که خودم سرودم این هست که بعضی وقتا یک عده هستند که میخواد به هر قیمتی شده کد بزنند و همه چیز رو خودشون پیاده کنند من روی صحبتم با این دسته از عزیزان هست که عموما دانش کمی دارند و سعی دارند با از صفر نوشتن همه چیز خودشون رو به اثبات برسونند و اگر روی اهداف پروژه‌ای که دارند انجام میدند باهاشون بحث کنی قشنگ این مسئله رو درک میکنی که هدف پروژه برآورده کردن نیازها به بهترین شکل نیست بلکه فقط میخواند خودشون اون رو پیاده کنند تا هم به خودشون هم به بقیه ثابت کنند خیلی خفن هستند.
ولی برای علمی تر شدن بحث اجازه بدید چند قدم بریم عقب و از دید کلی تری به قضیه نگاه کنیم :
با سلام خدمت دوستان میخوام یه مبحثی که از ته ذهنم گذر میکنه رو باز کنم.
من با ساختار درس و دانشگاه فعلی مشکل دارم البته من توی یک دانشگاه دولتی به مدت 4 سال درس قرار بود بخونم. میگم قرار بود چون نخوندم و ترم 8 انصراف نامه رو تقدیم دانشگاه کردم و باز اسم نوشتم دانشگاه البته اینبار دانشگاه پیام‌نور که کمتر اساتید عزیز به دست و پام بپیچند برای حضور و غیاب و البته از این نمیشه گذشت که دلیل اصلیم برای ثبت نام دوباره این بود که سربازیم رو عقب بندازم چون الان توی دوره‌ای هستم که دارم با سرعت پیش میره و دو سال نگهبانی افتابه دادن به شدت منو از زندگیم عقب میندازه و چرخ‌های پیشرفتم رو که الان تازه دارند درست درمون راه میرند رو در هم می‌کشنه.
شاید یک عده تا به اینجای کار باهام موافق باشند یک عده مخالف ولی چیزی که مهمه اینه که من بعد 4 سال هیچ مدرکی ندارم ولی آدمی هستم که این 4 سال چندین برابر اون شاگرد اولی که با معدل 19 فارق شد مطالعه کردم و از علمی که به دست آوردم استفاده کردم.
با سلام خدمت دوستان عزیز چندی پیش در پی مسائلی که برام پیش اومد نیاز شد توی یک برنامه که هسته سی پلاس پلاس داره و کاملا با سی پلاس پلاس هست از کیو ام ال استفاده کنم ولی جالب بود دو روشی که قبلا میشناختم برای این کار جوابگوی نیازم نبود اما اجازه بدید اول روش های قبلی رو با مثال توضیح بدم برای دوستانی که اون رو روش رو بلد نیستند :
خب طبق معمول خیلی وقت ندارم ولی این عنوان رو دیدم توی دیجیاتو نتونستم ساکت بمونم
بازیکنی که روزانه ۱۲ ساعت پای Quiz of Kings می‌گذراند: کاملا ارزشش را داشت
خب توی این خبر عنوان شده طرف وقتی معتاد بازی شده خانواده مخالفت کردند ولی وقتی فهمیدند محوریت بازی سوال و جواب هست دیگه بهش گیر ندادند و خودشون هم درگیرش شدند .
خب اصلا به این که چقدر گرفته دیجیاتو که این تبلیغ محض رو بدون درج [رپورتاژ آگهی] توی عنوانش بذاره ولی از کنار این نتونستم بگذرم که به ملت توهم دانایی میدند با سوال و جواب های بی سر و ته و مسخره که توی هیچ مرحله ای از زندگی افراد به دردشون نمیخوره در واقع روی سوال و جواب و بالا بردن آگاهی تبلیغ میکنند ولی روز به روی مردم رو از مطالعه درست درمون در راستای یک هدف خاص و ارتقاع شخصیتی دور میکنند .
تمام اپ های این دسته چه بازی کلمات باشند چه پرسش و پاسخ ب چندین دلیل اصلا محتوای بدرد بخوری ندارند
به نظر من توسعه همچین بازی با این نحوه تبلیغ و تاکید روی دانش و یادگیری و از طرفی پر کردن این اپ با سوالات بی استفاده و مسخره تحت عنوان اطلاعات عمومی یک خیانت به جامعه هست خیانت به جامعه ای که میتونه مطاله کنه تحلیل کنه بنویسه و بفهمه کم نیستند کسانی که از درس و زندگیشون زدند که بازی کنند کم نیستند کسانی که سر کلاس وقتی استاد داره یک مبحث مهم رو تدریس میکنه مشغول بازی هستند و اصلا توجهی ندارند کم نیستند کسانی که کتاب خوندن رو کنار میذارند تا از هیجان توخالی این بازی و بازی های از این دست جا نمونند .
ای کاش مردم بجای پول پرستی فقط یکم به فکر جامعه بودند و در راستای بهبودش قدم بر میداشتند نه این که از وضع نابسامانش استفاده کنند برای پول در آوردن .
