با سلام
با توجه به بالا گرفتن بحث قاچاق و صادرات دام‌ها ماده به خارج از کشور که باعث میشه توی سال‌ها آینده به مشکل کمبود گوشت و محصولات دامی دچار بشیم داشتم فکر می‌کردم به این که این مسئله گریبانگیر ما توی برنامه‌نویسی هم هست در واقع یک بحثی که هست محاجرت برنامه‌نویسان و محندسان نرم‌افزار خوبمون به خارج هست و یکی از بحث های دیگه کسانی هستند که میمونند ولی فقط دورکاری میکنند و از خارج پروژه میگیرند.
اونهایی که میرند که مشخصه ضرری که دارند وارد میکنند در واقع حاضر نیستند توی ایران کار کنند و این باعث میشه متخصص کم باشه و وقتی لازم داریم مجبور بشیم از متخصصین کشور‌های خارجی استفاده کنیم.
اما کسانی که از داخل پروژه رو از خارج میگیرند و انجام میدند هم به نوبه خودشون ضرر دارند و فکر میکنند دارند با وارد کردن دلار و صادر کردن دانش به کشور خدمت میکنند. ولی چیزی که من فکر میکنم ممکنه مشکل ایجاد کنه اینه که یه نیرو که دورکاری میکنه در واقع داره در یک جهت فنی به یک تیم خارجی کمک میکنه و بحث مدیریت پروژه یا همکاری توی محیط واقعی رو یاد نمی‌گیره و وقتی مثلا نیاز باشه یک کار داخلی در حجم گسترده انجام بشه توی بحث مدیریت پروژه مشکل دارم تازه اگر بشه این نیرویی که دورکاری میکنه رو متقاعد کرد که با شرکت‌های داخلی کار کنه چون معمولا ترس داره از این که شرکت داخلی فقط برای یک پروژه بخوادش و اینم هست که حاضر نیست مزایای دورکاری رو کنار بذاره و شرکت‌های داخلی هم با توجه به ضربه‌هایی که از دورکاری افرادی با توانایی کم خوردند حاضر به دورکاری نیستند.
در کل همونطور که داریم توی بحث دام به مشکل میخوریم به نظرم توی بحث نیروی خوب برای انجام پروژه‌های برنامه‌نویسی بزرگ هم به مشکل یه مقداری خوردیم و یک مقدار بیشتری خواهیم خورد اگر با همین فرمون پیش بریم.
در انتها اینو بگم که به کسی بر نخوره و نگید اومدی مهندس نرم افزار و برنامه نویس رو با دام مقایسه کردی این که بحث دام رو گفتم صرفا برای این بود که میخواستم بگم چی باعث شد به این فکر بیوفتم و الهام گرفتن از طبیعت و محیط اطراف هم اشکالی نداره هموطور که از مورچه برای الگوریتم الهام گرفته میشه از دام هم برای تشخیص مشکلاتمون الهام بگیریم بد نیست ادای آدمای خیلی خیلی فهمیده رو در نیارید اصل مطلب رو بگیرید.
