رمان ، داستان کوتاه یا شعر

خیلی وقتا فکر میکنم این که کتاب بنویسم و توضیح بدم چیزایی که بلدم رو بیشتر به بقیه کمک میکنه یا این که مقاله بنویسم یا این که پروژه بنویسم اوپن سورس منتشر کنم
نمیدونم در جریان هستید یا نه من توی دنیای واقعی داستان نویس هم هستم همیشه هم این قضیه رو داشتم که بیشتر رمان مینوشتم خب توضیح میدی همه چیز رو و قشنگ منظور و حست رو منتقل میکنی ولی حقیقت اینه که همیشه کسانی که داستان کوتاه مینوشتند رو تحسین میکردم البته اونهایی که خوب می‌نوشتند چون توی میزان کمتری از نوشته دقیقا فضا و اصل مطلب رو منتقل می‌کردند اما از اون بیشتر همیشه شاعرای خوب رو تحسین میکردم توی چندین بیت هم فضا رو شکل میدند هم اصل حرف رو میزنند خیلی هنرمندانست

و اما ارتباط این دو موضوع این هست که کتاب مثل رمان میمونه آدم میتونه توش روده درازی کنه و همه چیز رو انقدر توضیح بده که مطمئن بشه واضح شده برای خواننده اما مقاله مثل داستان کوتاه هست توی یک مقاله اصل مطلب رو جا میندازی و کاربر میتونه تصمیم بگیره که روی این مضووع ادامه بده و این مضووع به دردش میخوره یا نه ولی پروژه دقیقا مثل شعر هست توی چند خط کد میشه همه چیز رو منتقل کرد هم توضیح هم کاربرد هم کارکرد هم چگونگی استفاده و ...
نظرتون چیه ؟
 

کانال تلگرام

بهترین‌های راه یاد گیری کتاب یا ویدئو یا جستجو ؟

تقریبا از وقتی رفتم دانشگاه شروع شد یعنی حدودا سال 1393 بود که شروع کردم به یادگیری و خود آموزی چیزای زیادی یاد گرفتم و روش‌های مختلفی رو امتحان کردم از بعضی ها نتیجه گرفتم و از بعضی ها نه و بعضی ها هم غیر مستقیم روم اثر گذاشتند.

اوایل با کتاب فارسی شروع کردم و خیلی زود تموم کردم یعنی حتی یه کتاب فارسی رو هم در زمینه تخصصی کامل نخوندم اواسطش بود که فهمیدم اونطور که باید توضیح نداده بعد کم کم به ویدئو رو بردم نتایج خوبی هم داشت البته حوزه یادگیریم هم یک مقدار آبکی تر شده بود یعنی اون کتاب اول آموزش سی پلاس پلاس بود بعد با کمی جستجو و کد زدن تکمیل کردم آموزشم رو و بعد وقتی رفتم سراغ ویدئو که دیگه میخواستم پایتون یاد بگیرم و نتیجه خوبی هم داشت سریع شروع کردم و یاد گرفتم و باز دست به کد شدم و با جستجو چاله چوله ها رو پر کردم روند پیشرفتم هم سریع بود چون هر مشکلی رو میدیدم سریع در موردش جستجو میکردم و به نتیجه میریدم و سعی میکردم برای بقیه هم منتشر کنم یادمه یه گروه تلگرام بود با حدود 500 نفر اعضا که مشکلات تقریبا همشون رو من سعی میکردم حل کنم برای خودم که خیلی خوب بود چون زیاد بودند افرادی که توی پروژشون به مشکل خوردند و وقتی من مشکلاتشون رو حل میکردم باعث میشد خودم هم یاد بگیرم توی پروژه های واقعی چه مشکلاتی هست و پیشرفتم رو هم جهت میداد یعنی چیزای پر کاربرد رو یاد میگرفتم بجای این که بشینم کلی چیز یاد بگیرم که ممکنه یکیشون به کارم بیاد.

شدن یا نشدن مسئله این است

با سلام خدمت دوستان عزیز

متاسفانه در مجامع استارآپی موج ناامیدی داره شکل می‌گیره و تمام مشکلاتی که از اول با کسب و کار بود رو گردن حاکمیت میندازند و نتیجه می‌گیرند که دیگه توی ایران نمیشه کار کرد و همه محکوم به شکست هستند.

اما من نظرات متفاوتی دارم که دوستا دارم بیان کنم و اگر بحثی هست با دوستان انجام بدم.

اول از شکست بگم که آمار شکست استارتاپ توی ایران اگر اشتباه نکنم آمار رسمیش بیش از 80 و تا حدود 90 درصد هست.

حالا جالب اینه که این آمار توی آمریکا هم همین 90 درصد هست.

اطلاعات زیاد کم ارزش یا اطلاعات کم پر ارزش

خب طبق معمول خیلی وقت ندارم ولی این عنوان رو دیدم توی دیجیاتو نتونستم ساکت بمونم

بازیکنی که روزانه ۱۲ ساعت پای Quiz of Kings می‌گذراند: کاملا ارزشش را داشت

خب توی این خبر عنوان شده طرف وقتی معتاد بازی شده خانواده مخالفت کردند ولی وقتی فهمیدند محوریت بازی سوال و جواب هست دیگه بهش گیر ندادند و خودشون هم درگیرش شدند .

خب اصلا به این که چقدر گرفته دیجیاتو که این تبلیغ محض رو بدون درج [رپورتاژ آگهی] توی عنوانش بذاره ولی از کنار این نتونستم بگذرم که به ملت توهم دانایی میدند با سوال و جواب های بی سر و ته و مسخره که توی هیچ مرحله ای از زندگی افراد به دردشون نمیخوره در واقع روی سوال و جواب و بالا بردن آگاهی تبلیغ میکنند ولی روز به روی مردم رو از مطالعه درست درمون در راستای یک هدف خاص و ارتقاع شخصیتی دور میکنند .

تمام اپ های این دسته چه بازی کلمات باشند چه پرسش و پاسخ ب چندین دلیل اصلا محتوای بدرد بخوری ندارند

1. اول این که اینها عامه پسند هستند و سعی میکنند همه افراد از همه اقشار جامعه رو جذب کنند پس نمیتونند وارد مباحث سنگین بشند
2. دلیل دیگه این هست که اینها میخواند مردم حس دانایی بکنند و قطعا کسی حاضر نمیشه بازی که سوالات و محتوای سنگین داره رو بازی کنه و مدام شکست بخوره پس سوالات آبکی میشند و بدون محتوا تا حس قدرت به افراد دست بده
3. ابن بازی ها طراحی حداقلی دارند یعنی این که نمیشه توی یه سوال تست که باید توی زمان مشخص جواب داده بشه یک مبحث مهم و بزرگ و چالشی رو عنوان کرد چون کاربر ها توقع دارند با گزینه های مقابل هم روبرو بشند تا بتونند جواب رو پیدا کنند
4. و در آخر اگر یک قدم عقب تر بریم حتی اگر فرض کنیم کاربر داره این مسائل رو یاد میگیره و یک مجموعه بزرگ از سوال و جواب های این چنینی هست بازم کمکی به کسی نمیکنه یعنی دونستن همه سوالات و جواب های مسخره و عمومی این بازی ها کمکی به فرد در زندگی نمیکنه نه از نظر شخصیتی نه از نظر موقعیت شغلی و اقتصادی اینها صرفا دارند افراد رو درگیر میکنند تا از مسیر باز بمونند

به نظر من توسعه همچین بازی با این نحوه تبلیغ و تاکید روی دانش و یادگیری و از طرفی پر کردن این اپ با سوالات بی استفاده و مسخره تحت عنوان اطلاعات عمومی یک خیانت به جامعه هست خیانت به جامعه ای که میتونه مطاله کنه تحلیل کنه بنویسه و بفهمه کم نیستند کسانی که از درس و زندگیشون زدند که بازی کنند کم نیستند کسانی که سر کلاس وقتی استاد داره یک مبحث مهم رو تدریس میکنه مشغول بازی هستند و اصلا توجهی ندارند کم نیستند کسانی که کتاب خوندن رو کنار میذارند تا از هیجان توخالی این بازی و بازی های از این دست جا نمونند .

ای کاش مردم بجای پول پرستی فقط یکم به فکر جامعه بودند و در راستای بهبودش قدم بر میداشتند نه این که از وضع نابسامانش استفاده کنند برای پول در آوردن .

ارزش کار

ارزش کار به چیست ؟

این سوالی هست که من میخوام سعی کنم نظرم در مورد جوابش رو بگم ولی اول اجازه بدید چند مورد از مواردی که ممکنه به نظر بعضی ها ارزش کار رو مشخص کنه بگم تا بعد توضیحات تکمیلی رو بگم .

بعضی ها فکر می‌کنند ارزش کار به پولی هست که ازش در می‌اریم .

خب این مورد مشکلاتی داره که نسبتا آشکار هستند مثلا این که بعضی وقتا داریم یک کار رو برای هدفی بزرگ تر انجام میدیم مثلا شما وقتی غروب خسته و کوفته میای خونه بچت گیر میده میگه ببرم پارک بازی کنم و شما میبریش کارت با ارزشه به خودی خود ولی همونطور که میدونید پولی که ازش در نمیاد هیچ حتی ممکنه پول هم خرج کنیم . یا مثلا فرض کن خانومت میخواد از کار مرخصی بگیری و ببریش به مسافرت و مسافرت هم هزینه داره و باز کارت با ارزش هست ولی پولی ازش در نیاوردی .

ممکنه بگید خب همه کار که برای پول نیست منظورمون از کار اونی هست که براش پول میگیریم خب مثلا من برنامه نویسم ولی بعضی وقتا برنامه هایی رو مینویسم و به صورت کاملا رایگان در اختیار بقیه قرار میدم و هیچ پولی هم ازش در نمیارم کارم ارزش داره ولی مستقیم ازش پول در نیاوردم .

چگونه کدهای ++C خود را مستند و سازمان‌دهی کنیم ؟

همراهان گرامی سلام
خیلی وقت بود میخواستم بدونم قضیه داکیومنت نویسی چیه و چطور باید کد رو کامنت گذاری کرد و داکیومنت نویسی چطور باید انجام بشه تا کار اصولی باشه ، توی بعضی از پروژه های بزرگ دیده بودم به سبک خاصی کامنت مینویسند ولی هیچ اطلاعاتی راجع بهش نداشتم تا این که تصمیم گرفتم دست به کار بشم و سرچ کنم . مطالب خوبی دستگیرم شد که تصمیم گرفتم ترجمش رو برای شما منتشر کنم . امیدوارم به دردتون بخوره ترجمش رو در قالب یک پی دی اف منتشر کردم امیدوارم براتون مفید باشه

لینک دانلود مقاله

با آرزوی موفقیت روز افزون