اشاره‌گر هوشمند از وکتور یا وکتوری از اشاره‌گر هوشند ؟

داشتم کد میزدم به ذهنم رسید که وکتور رو اگر عادی بفرستم به یه تابع همش کپی میشه دونه دونه و اصلا بهینه نیست بعد به ذهنم رسید خب میام یه اشاره‌گر هوشمند از وکتور رو میفرستم که وکتور کپی و باز سازی نشه ولی بعد به ذهنم رسید که میشه یه وکتور از اشاره‌گر های هوشمند ایجاد کرد و فرستاد بعدش برای این که ببینم کدوم روش بهتری هست یه کد کوچیک زدم که براتون میذارم تا خودتون تست کنید :

 

 

اینم خروجی کد :

created : 1
destroyed : 1
destroyed : 1
created : 2
destroyed : 2
created : 3
destroyed : 3
destroyed : 2
destroyed : 1

نتیجه گیری هم به عهده خودتون

موفق باشید

لینک کوتاه مطلب برای اشتراک گذاری :

http://moderncpp.ir/post/94

هزار و یک نکته در سی پلاس پلاس نکته اول (وکتور و اسمارت پوینتر ها )

خب دوستان تصمیم دارم در سی پست های هزار و یک نکته در سی پلاس پلاس براتون نکات جالبی که بر میخورم توی مطالعات یا کارهایی که انجام میدم بر اساس تجربه شخصیم رو منتشر کنم .

 

همونطور که میدونید وقتی یک وکتور درست میکنیم برامون یک آرایه درست میکنه و وقتی عنصری بهش اضافه میکنیم اگر از ظرفیتش بزنیم بالا یعنی ارایه ای که درست کرده پر شده باشه و بخوایم عضو جدید اضافه کنیم میاد یک ارایه با اندازه یکی بزرگ تر از ارایه قبلی درست میکنه و تمام عناصر قبلی رو کپی میکنه توی ارایه جدید و بعد عنصری که میخوایم اضافه کنیم رو هم اضافه میکنه و این برای اضافه یا حذف کردن هر عضو انجام میشه مگر این که یه تعداد مشخص رو براش رزرو کنیم مثلا 100 تا ولی باز از 100 که بزنیم بالا جریان همونه خب حالا این حذف و کپی که انجام میشه برامون خیلی هزینه داره از طرفی اگر کانستراکتور داشته باشیم برای کلاسی که ازش وکتور ساخنیم این برامون خیلی هزینش بیشتر میشه من داشتم یه چیزی رو تست میکردم برام جالب بود و اونم اینه که مثلا بجای این که بیام یک وکتور از کلاس Test درست کنم بجاش اومدم یک وکتور از یونیک پی تی ار استفاده کردم دیگه دیستراکتو ها و کانستراکتور ها فراخوانی نشد و برای ریختن اشاره گرهام توی وکتور هم از move استفاده کردم اینجا یه کد کوچیک میذارم که خودتون هم تست کنید :